Adem’in insanın kaderinde, refaha ulaşınca isyan etmesi bir
kanundur. Çünkü refah, insan hayatını anlamsız ve
abesleştirmekte. Artık hiçbir şeyde heyecan, ümit, beklenti ve
gelecek bırakmamakta. İç aleme yönelme, zühd, sofuluk, riyazet,
işkence, tüketimi reddetmeyle uğraştırarak isyan ettiriyor.
“Buda”, böyle bir insanı yansıtır. O kendi
hayatının cennetine karşı isyan etmektedir. Bugünkü Batı
insanının ulaştığı da budur. Tümüyle maddi olan; kendisine
hiç maneviyat, mektep ve iman olmayan, refah ve salt yararlanma
düzenine karşı isyan etmektedir. Kaderi, sadece maddi hayat, madde
ve tüketimin üstünlüğü esasına göre, hayatını cennet yapmak
isteyen insanın kaderidir ve sonunda vardığı yer, boşluk, isyan
ve tüketimci hayatın tahrip edilmesidir. Bugünkü Batı’nın ve
Buda’nın kaderi de budur.
Bu yüzden Buda, bugünkü batıda bütün
peygamberlerden daha çok ilgi görmektedir. {Tüketim ve iş, iş ve
tüketim, ahmaklık ve batıl sınırlarda gençleri dolaştıran
Batı düzeni). Amerikalı ve Avrupalı genç…
